Սուլթանական Թուրքիայում պատվավոր մահապատժի մի տեսակ կար`սուլթանի որոշմամբ մահվան դատապարտվածին (բնականաբար, առանց նրա գիտության) մատուցում էին սուրճ, որին ադամանդի փոշի էր խառնված: Վերջաբանի մասին կարող ենք չխոսել: Լսելով Զուրաբյանի և Օսկանյանի սրճարանային զրույցը, կարելի է պնդել, որ իր բաժին «ադամանդափոշոտված» սուրճը ՀԱԿ համակարգողն արդեն խմել է: